blog_top_banner
۲۵/۰۸/۲۰۲۵

ساز هندپن چگونه ساخته می‌شود؟

ساخت ساز با هندپن چیزی بیش از «کوبیدن روی کاسه» است. این یک فرآیند طولانی و دقیق با میزان شکست بالا است که اغلب نیاز به اختصاص ده‌ها یا حتی صدها ساعت توسط سازنده دارد. این فرآیند را می‌توان به مراحل اصلی زیر تقسیم کرد:

ساز هندپن چگونه ساخته می‌شود؟

 

مرحله ۱: طراحی و انتخاب مواد

طراحی کلید: قبل از شروع، سازنده ابتدا باید کلید هندپن (مثلاً رِ کُرد، دو عربی و غیره) را تعیین کند. این کار زیر و بمی اساسی نت دینگ مرکزی و ترتیب و رابطه نت‌های اطراف (میدان‌های تُن) را تعیین می‌کند.

انتخاب فولاد: هندپن‌های رایج معمولاً از دو نوع فولاد ساخته می‌شوند:

فولاد نیتریده: این ماده رایج‌ترین و بسیار مورد توجه است. این ماده بسیار سخت و مقاوم در برابر خوردگی است و صدایی روشن، ماندگار و غنی از صداهای فرعی تولید می‌کند. برندهای نماینده شامل PANArt (خالق ساز هنگ) هستند.

فولاد ضد زنگ: کار با آن آسان‌تر است، معمولاً تُن گرم‌تر و نرم‌تری با کمی سرعت محو شدن بیشتر تولید می‌کند. بسیاری از برندهای پیشرو نیز از فولاد ضد زنگ استفاده می‌کنند.

برش: صفحه فولادی بزرگ انتخاب شده با برش پلاسما یا لیزر به شکل یک قطعه دایره‌ای برش داده می‌شود.

 

مرحله ۲: شکل‌دهی

پرس هیدرولیک: شمش دایره‌ای مسطح روی قالب قرار داده شده و با استفاده از یک پرس هیدرولیک عظیم به شکل نمادین «بشقاب پرنده» فشرده می‌شود و خطوط اولیه پوسته‌های بالایی (دینگ) و پایینی (گو) را تشکیل می‌دهد.

چکش‌کاری دستی: این روش سنتی‌ترین و هنری‌ترین روش است (که توسط PANArt نیز استفاده می‌شود). هنرمند کاملاً به تجربه و احساس خود متکی است و قطعه را ذره ذره با چکش به شکل گنبدی نهایی تبدیل می‌کند. این روش به هر هندپن شخصیت منحصر به فرد خود را می‌دهد.

 

مرحله ۳: طرح‌بندی میدان تُن و تنظیم اولیه

علامت‌گذاری میدان‌های صوتی: روی گنبد پوسته بالایی، موقعیت‌ها و شکل‌های دینگ مرکزی و میدان‌های صوتی ۷-۸ گانه اطراف، دقیقاً مطابق با کوک طراحی‌شده علامت‌گذاری شده‌اند.

چکش‌کاری: با استفاده از چکش‌هایی با اشکال مختلف و یک هویه، ناحیه علامت‌گذاری شده با چکش‌کاری فرورفتگی ایجاد می‌شود و محدوده اولیه زیر و بمی صدا را تشکیل می‌دهد. عمق، شکل و انحنای هر فرورفتگی بر زیر و بمی و طنین نهایی صدا تأثیر می‌گذارد.

 

مرحله ۴: تنظیم دقیق - هسته و دشوارترین مرحله

۲

این بخش، سخت‌ترین بخش فرآیند تولید است که به مهارت و گوشِ ساز نیاز دارد، طولانی‌ترین زمان را می‌برد و بالاترین میزان شکست را دارد. کوک کردن با سفت کردن پیچ‌ها انجام نمی‌شود؛ بلکه چکش‌کاری برای تغییر تنش‌های داخلی فلز انجام می‌شود و در نتیجه، زیر و بمی آن تغییر می‌کند.

نرمال‌سازی: پس از شکل‌دهی اولیه، پوسته فولادی به دلیل چکش‌کاری تحت تنش داخلی قابل توجهی قرار می‌گیرد و آن را سخت و شکننده می‌کند. سازنده آن را تا دمای خاصی (تقریباً ۸۰۰-۹۰۰ درجه سانتیگراد) گرم می‌کند و سپس به آرامی آن را خنک می‌کند تا تنش‌ها کاهش یافته و فولاد نرم شود و برای تنظیم دقیق بعدی آماده شود.

کوک کردن چکش:

سازنده، پوسته را به یک پایه اختصاصی محکم می‌کند، صدای هر نت را با یک میکروفون مانیتورینگ ضبط می‌کند و فرکانس پایه و سری اورتون‌های آن را با استفاده از نرم‌افزار تحلیل طیف تجزیه و تحلیل می‌کند.

آنها از چکش‌های کوچک مخصوصی استفاده می‌کنند تا به آرامی به مکان‌های خاصی در رجیستر ضربه بزنند.

ضربه زدن به مرکز رجیستر (تاج) معمولاً زیر و بمی صدا را کاهش می‌دهد.

ضربه‌هایی که به لبه رجیستر (شانه) زده می‌شوند، معمولاً زیر و بمی صدا را بالا می‌برند.

این فرآیند نیازمند هزاران چرخه‌ی تنظیم دقیق و مکرر است. هدف نه تنها اطمینان از دقیق بودن تُن پایه‌ی هر رجیستر است، بلکه اطمینان از خالص، غنی بودن و طنین‌انداز شدن هماهنگِ تُن‌های فرعی آن در رجیسترهاست. یک سازنده‌ی خوب نه تنها نت‌های منفرد، بلکه کل صحنه‌ی صدا و طنین ساز را تنظیم می‌کند.

۳

مرحله ۵: مونتاژ و عملیات نهایی

چسب زدن: پوسته‌های بالایی و پایینی معمولاً با استفاده از چسب اپوکسی با مقاومت بالا به هم متصل می‌شوند. آب‌بندی و استحکام اتصال بسیار مهم است و بر رزونانس و دوام تأثیر می‌گذارد.

نیتریده کردن (در صورت استفاده از فولاد نیتریده شده): ظرف مونتاژ شده در یک کوره مخصوص قرار داده می‌شود و گاز نیتروژن در دماهای بالا وارد آن می‌شود. اتم‌های نیتروژن به سطح فولاد نفوذ می‌کنند و یک لایه نیترید بسیار سخت و مقاوم در برابر سایش تشکیل می‌دهند. این فرآیند در نهایت گام را ثابت می‌کند که با ضربه‌های بعدی به سختی تغییر می‌کند. به همین دلیل است که ظروف فولادی نیتریده شده بسیار پایدار و بادوام هستند.

پرداخت نهایی: سطح تمیز، صیقل داده شده یا کهنه‌سازی می‌شود تا ظاهر نهایی خود را پیدا کند.

کنترل کیفیت نهایی: سازنده‌ی ساز، بررسی نهایی و کاملی از زیر و بمی، تُن، ظاهر و حس ساز انجام می‌دهد تا از مطابقت آن با استانداردهای کارخانه اطمینان حاصل کند.

فرآیند ساخت ماهیتابه رایسن:
https://youtu.be/H7Fd4OWj-cY?si=rWPfis2RbCEMpZDq

همکاری و خدمات